سایبان سرخ (مجموعه شعر)

چشم بر‌هم نمی‌گذارم خوش ندارم میان پلک‌ها درهم بشکنم دنیا را مثل فندقی که می‌شکند پُر‌صدا میان دندان‌ها باید تا ابد خواب‌ها را بدزدم و بیدار نگه‌شان دارم؟ یا ناگزیرم به نگریستن‌شان هنگام غرق شدن در سیاهی با همدردی عمیقی