
پدر و مادرم به ما یاد دادند که به علائق و خواستههایمان اعتماد کنیم، به ندای دلمان گوش کنیم و کاری را انجام دهیم که فکر می کنیم به صلاحمان است. آنها مرا تشویق کردند که هر باوری که فکر میکنم به صلاحم نیست کنار بگذارم و از هر عقیده و نظری در جامعه که با من در تضاد است صرف نظر بکنم. آنها به وضوح با آلبرت انیشتین موافق بودند که یک بار در مصاحبه ای گفته بود:«عقل سلیم یعنی مجموعه ای از تعصب ها که تا هجده سالگی جمع آوری می شود.»
به عقیده آنها گاهی اوقات بهترین راه این است که به جای استفاده از عقل، بینش و بصیرت ذاتی خود را بکار گیریم.
هر موقع که من و خواهر و برادرهایم باهم دعوا می کردیم پدر این ضرب المثل قدیمی و سنتی آمریکایی را به کار می برد که: «در هیچ درختی شاخهها باهم نمیجنگند»
در واقع منظور او این بود که همه ما شاخههای درخت انسانیت هستیم پس جنگ و دعوای ما کاملاً بیمعنی است.
راهنمای خرید و مطالعه نسخه الکترونیک