جنگ نرم در مقاطعی از حیات انقلاب جنبه میدانی نیز به خود گرفته است که بارزترین آن را می‌توان در فتنه سال ۸۸ دانست. گرچه ظاهر این فتنه اعتراض به نتیجه انتخابات توسط یک یا دو تن از کاندیداهای شکست خورده بود، اما عقبه آن را باید در فعالیت‌های متمادی دشمنان در عرصه‌های دینی، فرهنگی و اجتماعی دانست که کاندیدا یا کاندیداهای مزبور نیز به عنوان حلقه‌ای از حلقه‌های برنامه ریزی شده مقابله نرم با جمهوری اسلامی، مسئولیت عملیاتی کردن جنگ نرم در عرصه اجتماع را برعهده گرفتند. رویکرد این اثر بررسی جرائم در خصوص پیشگیری و مقابله با جنگ نرم و بررسی خلاهای قانونی موجود است.
مشخصه جنگ نرم آن است که برخلاف نبردهای سخت و نظامی محدود به حدود و ثغور جغرافیایی خاصی نیست. ممکن است برخی از نیروهای معارض یک حکومت در جریان جنگ نرم در داخل کشور فعال باشند و در چارچوب سازوکارهای موجود در کشور و در گستره رسانه‌های مکتوب و غیرمکتوب داخلی با شیوه‌ای غیر قانونی یا به ظاهر قانونی مرتکب اعمال مجرمانه و براندازانه گردند و برخی از عوامل نیز به عنوان پناهنده، مقیم یا فعال سیاسی و اجتماعی در خارج از کشور اقدام می کنند. وجه مشخصه همه این عوامل، وحدت هدف است. این وحدت هدف گاه به ارتباط‌های مستقیم یا غیرمستقیم در قالب جشنواره ها، کنفرانس ها، مصاحبه ها، نیز منتهی می‌گردد. گرچه شیوه رفتاری بازوهای داخلی جنگ نرم، معمولاً محتاطانه تر و پوشیده تر است، اما حتی گاه بازوهای داخلی و خارجی جنگ نرم، شیوه و موقعیت رفتاری یکسانی نیز اتخاذ می‌کنند، مانند آنچه که علی الخصوص در جریان فتنه ۸۸ مشاهده شد.
راهنمای خرید و مطالعه نسخه الکترونیک
