اینک تو را به یاد می‌آورم

یکتا خدایی هست که خالق است - و هم او صدای آشنایی دارد در کوه نیز بی­تابی هست بگذار تا در تک تک ریشه­هایم - پای سفر را خلق نمایم در این لحظه تقدس نامت تا بدان جا فزونی یافت - که دیگر نامت را بر زبان جاری نخواهم ساخت تا از اوج قامتی که عطا نموده­ای - به­سجده در آمدن را بشناسم مرا بپذیر