اگر در عراق دیکتاتوری نبود، مردم آگاه بودند و نظام سیاسی معقولی به فکر منافع ملت عراق بود، نه‌تنها امریکا بلکه هیچ حکومت دیگری جرأت نمی‌کرد به این کشور حمله کند. آگاهی ملت، درایت حکومت و تعامل قاعده‌مند میان ملت و حکومت می‌تواند برای هر دو سعادت به ارمغان آورد. مشکل تپه چامسکی و سعید این است که از زاویه اخلاقی، اومانیسم و عدالت سیاسی که تنها در داخل کشورها متصور است در پی تجزیه و تحلیل رفتار بین‌المللی قدرت‌ها هستند. تپه اخلاقی نمی‌تواند رفتار نظام سرمایه‌داری را معقول کند و یا انتظار عقلانیت را از آن داشته باشد.
راهنمای خرید و مطالعه نسخه الکترونیک