عنوان این نوشتار جُمود و خشونت است. خارجیگری استفاده ابزاری از دین و تمسک به ظاهر شریعت برای مقابله با محتوای دین و گوهر حقیقت است. خارجیگری پیروی از خوارجی است که در صدر اسلام به نام دین در برابر حکومت حقّه و عدالت‌خواهانه حضرت علی(ع) قرار گرفتند و روند اصلاحات آن حضرت را متوقف کردند.
خوارج با فتنه انگیزی و آشوب‌طلبی‌های خود به معاویه این فرصت را دادند که به حکومت ستمگرانه خویش در برابر حکومت عدالت خواهانه امیرالمؤمنین(ع) ادامه دهد و در نهایت، با تفکر خودخواهانه خود امیرالمؤمنین(ع) را به شهادت رساندند.
بررسی و تجزیه و تحلیل تفکر خوارج و شیوه‌های خشونت گرایانه آنان و متقابلاً روش خردمندانه واصلاح طلبانه امام(ع) و سخنان ایشان در این زمینه از اموری است که علاوه بر اهمیت تاریخی ـ اعتقادی، در زمان ما دارای تأثیر اجتماعی است.
راهنمای خرید و مطالعه نسخه الکترونیک